وضعیت بوردرلاین

یه وقت به خودت میای میبینی مدت هاست که از زندگیت لذت نمیبری.احساس بیهودگی میکنی ولی انقدم همیشه بی انرژی و خسته ای که حوصله هیچ کاریم نداری.ممکنه زود کلافه بشی یا برعکس هیچی برات مهم نباشه.دوست داری تو خودت باشی.علاقه ای به برقراری ارتباط و فعالیت نداری.ممکنه عذاب وجدان داشته باشی یا مدام خودت رو بابت هر چیزی که شاید خیلی هم مهم نباشه سرزنش کنی.انقد بی سر و صدا وارد زندگیت میشه،انقد آروم ریشه هاش رو میدوونه تو روزمره ات که ممکنه متوجه حضورش نشی.فک کنی که سیر طبیعی روزگار و باهاش باید کنار بیای.بهش میگن افسردگی.اون افسردگی و من دپرسم و قاطی ماطیم و ایناام رو نمیگما.دقیقا دارم از لحاظ علمی و کلینیکی براتون توصیفش میکنم.شاید عدم آگاهی باشه.شاید انکار شایدم همون بیحوصلگی که خیلی وقتا باعث میشه دکتر نری و یه افسردگی کوچولو بشه یه حالت مزمن.نمیدونم برای من کدومش بود که بعد از سالها مجموعه این حس ها،و حتی درب و داغونی تعطیلات نوروزم که دیگه به فکر خودکشی هم افتاده بودم،بازم نرفتم دکتر.یعنی حداقل پیش روانپزشک نرفتم.روانشناس مثل مرهم میمونه.موقته.میری حرف میزنی.اونم تهش چند تا پیشنهاد میده که ا,سرترالین,سرترالین چیست,سرترالین 100 ...ادامه مطلب